Fai 47 anos un grupo de persoas dignas asoballadas dentro dunha estructura de represión e terror tiveron os arrestos para se organizar e levar a esperanza a todo un povo. Esperanza dun goberno democrático e xusto, case nada.
Non podían ser membros da elite que estrangulaba, non podían ser deudores das súas dádivas, non podían ser cómprices silenciosos da súa inxustiza. Non se pode querer facer algo novo dun rexime totalitario mentras se ansía "entrar na corte" e que che den acceso a obxectivos persoais. Non se pode revolucionar a xente asoballada e avergoñada polos seus dirixentes mantendo silencio sobre os seus crimes.
As "capitanas de abril" da enfermería en España U-las?
Non sei quén serán mais si sei quen non quero que sexan: As mentirosas, as caladas, as que aceptan compartir mesa e mantel...
Ningúen con mais de 10 anos en postos de "mando" pode erguerse como "defensora" da democracia e a transparencia na profesión... calou, consentiu senon cousas peores como colaborar e ser partícipe.
Chegará a nosa revolución dos cravos?
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Normas de Publicación de Comentarios:
1.-Non se aceptarán comentarios que non teñan relación coa temática tratada neste blogue e o artigo en cuestión. Para comentarios de índole xeral empregar outras canles.
2.-Prefírense os comentarios asinados ainda que se permiten os anónimos. A educación e o respeto son imprescindibles porén a confrontación argumental que poida existir. Non se publicarán descualificacions ou insultos aínda que o autor se identifique.
3.-Si o teu comentario non se publica ó cabo de 48 horas podes porte en contacto polas vías alternativas; asemade si sufres atrancos técnicos.
Gracias pola túa aportación
Gracias por tu aportación
thanks for your input