Google+
Amosando publicacións coa etiqueta Facendo Politica na sanidade. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Facendo Politica na sanidade. Amosar todas as publicacións

15 anos tiña...

Non pensara eu que o remate desta pausa informática ia a cadrar coa publicación no DOG do decreto de extinción das fundacions públicas hospitalarias e o anuncio da consellería de integrar en cada seu centro os servizos dependentes do MEDTEC.

O día 23 lembrei como xa facía dende había 14 anos o aniversario verdadeiro da Fundación Hospital Verín creada en acta notarial o 23 de agosto de 1993 tería "cumprido" pois 15 anos neste intre.

Do decreto de extinción chamoume a atención que dí que o persoal está integrado cando o que é ter "a carta" na mán só a tiñan (a comenzos de Agosto) unhas poucas persoas.

Agora chega a liquidación que, como non pode ser de outro xeito, centraráse no estado patrimonial da fundación; mágoa dunha revisión mais fonda do entramado empresarial creado ó redor para dar cabida as actividades dos centros; tiña eu interese en que se coñecera mais 'o pacto silenciado' decidiu botarlle terra a todo aquelo...

Bueno, o caso é que tentarei recobra-la actividade deste blogue facendo un esforzo por centrarme no tema profesional con énfase no cirúrxico e na seguridade do doente.

E cando semellaba que o tiñamos claro, veu a CIG...

E se descolgou con isto.

Pensei que era eu quen aparentaba non ter claro a orientación e os obxectivos do sistema sanitario público mais vexo que a complexidade do sector abraia ainda ós mais caracterizados do "públicamente público".

Podo entender que un sindicato reivindique a defensa dos postos de traballo, podo entender que a relación SERGAS-POVISA implique xa unha grande dependencia mais de ahí a deixar que esa relación condicione o futuro dun investimento que se acaba de decidir... vai o camiño do intelixible. Eu non vou dicir que a CIG está a reinvidicar a "integración" dos traballadores de POVISA no SERGAS mais sí semella actuar de axente dos accionistas da entidade.

A construcción do 4º hospital, o grande hospital de Galicia-sur, vai conlevar o reordenamento de tódolos servizos e prestacions sanitarias no seu entorno, o peche mais ca probable de camas de hospitalización de agudos públicas e concertadas nos actuais centros e o seu desprazamento ó novo hospital e a "reconversión" cara a centros de especialidades, centros de atención 'rápida' e (coido) camas de servizos socio-asistenciais ou conceptos similares e o papel da Policlinica de Vigo deberá trocar para que os cartos públicos que alí se empregan pasen a xerar outro tipo de rendemento.

Como competidor dentro do sector privado POVISA ten un "exceso de músculo" que pode facer que precise 'axustes' mais non vexo que teña que desaparecer totalmente e de xeito súpeto o concerto actual e pode que a sanidade pública precise da infraestructura de POVISA durante o tempo que dure o axeitamento do novo hospital e masi das actuais instalacions ós seus novos usos; iso daralle tempo ó comité de empresa e a 'parte social' a atopar solucions a ese axuste si é que é preciso.

Hai alertas e alertas

Durante a fin de semana pasada, mentras cruzabamos a peninsula para facer algo de "estimulación zooloxica" cos cativos tiven que escoitar 'sapos e culebras' de unha chea de "expertos" sobre a alerta do MSC respecto ó aceite de Xirasol.

É certo que resulta contradictorio dicir que algo non é nocivo e, ó tempo, recomendar que non se consuma, mais débese entender que coa información dispoñible e á espera de coñece-los lotes e fabricantes implicados o mellor é "coidarse en saude" e non tentar por panos quentes para logo ter que andar meses e meses consumindo carne de tenreira en diversas preparacions co fin de convercer á cidadanía de que volte ó seu consumo.

O MSC avisou ós distribuidores e fabricantes, non tiña que avisar a ningúen mais; si as asociacions de consumidores queren ser avisadas deberían ter solicitado que se troquen os protocolos sobre alertas sanitarias á poboación e non facel polos medios de in-comunicación cando xa hai unha alerta.

Como se sabe agora o aceite contaminado non se empregaba en estado 'puro' senon como mezcla en cantidades baixas mais, se non se sabía ¿non era mellor paralizalo todo e recomendar que non se consumise?; se cadra hai xente que xa esquenceu que as precaucions para defender ós mercados de outras ameazas acabaron perxudicando a quen ten verdadeiramente dereito a seren defendido pola responsabilidade do control alimentario: A poboación xeral.

Faciana, esquecemento ou simple adaptación?

A conto da disolución das FPH (Verín, Barbanza, Cee e Salnés) levo xa tantas entradas que cáseque lle podía adicar unha etiqueta própia; que mais dá, seguro que farei como tantos outros que esqueceron prontamente as súas verbas e atitudes tanto no persoal coma no plano do pensamento sobre o que é o servizo público e como debe ser dispensado e senon que llo pregunten a Alberte Blanco actual director xeral de montes e concellal que mais "caña" meteu nos anos 1993, 1994 etc. ó sistema de contratación da FHV e á creación da própia fundación para xestionar o centro sanitario e que agora, cousa curiosa, está a empregar unha empresa pública para a contratación do persoal de reforzo do dispositivo contra lumes forestais.

O que non se escoitaron, insisto, son os datos. xustamente dando voltas por ahí atopei un estudo sobre custes da pneumonía na FPH Verín que, mágoa, non compara eses custes cos dos outros centros similares do SERGAS. A opacidade está na definición mesma de caseque tódalas formulacions de novas formas de xestión adoptadas polas CCAA e impide facer avaliacions reais. Así que cada quen aplica o seu programa político sen ter verdadeira conta do que a efectividade e sustentabilidade do sistema sanitario precisan e, dende logo, obviando os argumentos dos detractores sempre en base a datos que non son contrastables.

A min seguiume chamando a atención que nunha área de 200000 hab. se abrise un centro de 80 camas e que o centro de referencia non vise menguado o seu presuposto senon todo o contrario, incrementouno. Son as pervensions do sistema burocrático administrativo que prima o gasto do presupostado e non o que se "produce" con elo.

A cidadanía debera decatarse de que uns e outros centros teñen vantaxes e inconvintes en tódolos aspectos e que o que conta á hora da verdade é que o sistema poda respostar financieiramente (con ingresos dabondo) ós gastos que no coidado da saúde se DEBEN facer e isa si que é unha conquista á que non se debe renunciar.

Disolvente

Tentando botar disolvente na memoria a consellería de sanidade ven de 'reaprobar' a extinción das fundacions "hospitalarias" da sanidade galega cos argumentos de:
"por non lograrse coa instauración desta fundación sanitaria acadar os seus obxectivos de eficacia e eficiencia, redución de gasto e mellora da calidade dos servizos"
¿U-los argumentos? "Ensiname os datos" dicia un cando se falaba do fraude nos estudos científicos; neste caso os datos son bolsas de contratacions e oposicions convocadas e resoltas sabéndose xa que os nomeamentos de persoal laboral ian ser reconvertidos e que as listaxes provisionais de "estaturizados" se atopan "opacas" na rede, a outros non se lles protexeu tanto a intimidade e os seus nomes e DNI saen nos diarios oficiais ou nos taboleiros...

Porque o que son os datos económico asintenciais: 0. Sempre me fixen a mesma pregunta ¿mermou en algo o presuposto dos centros que "perderon poboación" ó abrírense os novos centros?; se cadra ahí estaba a reducción de custes que NON se atopa nos hospitais "integrados".

Bueno, vale de esbardallar que hoxe toca choio, ou non...

Unha boa aproximación ás propostas da campaña

A "fundación salud, innovación y sociedad" ven de desenrolar unha iniciativa para explicar as propostas das diferentes formacions políticas no eido da sanidade sen caer, coido, en tópicos.

En primeiro lugar fixeronse dous estudos prospectivos no coñecido formato "delphi"; un deles a un panel de líderes do asociacionismo de doentes e usuarios do SNS e outro a 144 altos cargos da sanidade durante a democracia (ministros, conselleiros e directivos). Coas respostas que mais e menos consenso obtiveron confeccionouse un cuestionario que se lle pasou a alguns dos partidos políticos que concorren ás eleccions do 9-M.

O documento explicativo compelto (.pdf 2,5 Mb) podendelo ver gracias a Acta Sanitaria e, ainda que redactado con tento e tempo deixa ver algunhas das intencions das formacions políticas no campo da sanidade de conquerires o apoio cidadan e formar goberno.

Ten un apartado adicado á "prescripción enfermeira" que di:
(Los ciudadanos consultados manifiestan discrepancias extremas)
Facilitará o se opondrá a que: Los profesionales de enfermería prescriban prestaciones farmacéuticas

Percurei na resposta das formacions políticas e isto foi o que atopei:

PSOE:"439. Desarrollaremos una Estrategia de Cuidados de Enfermería en el SNS que potencie la atención a domicilio y el trabajo de enfermería en el ámbito escolar y que establezca nuevas competencias y roles a los profesionales de enfermería".

PP: No programa desta formación non atopei nengun punto que sinalase cara a este aspecto nin de xeito "colateral".

IU:"La nuestra puede resumirse así: Más fondos, más trabajadores, mejores salarios, más responsabilidad de cada actor: trabajadores, ciudadanos, proveedores, gestores…; más seguridad, más calidad, más satisfacción.""Establecimiento de un calendario para intentar acuerdos generales durante el primer año de legislatura con los agentes sociales sobre:
o Participación en el primer año de la legislatura
o Política de Recursos Humanos.
o Política de Desarrollo Profesional."

CiU(que presenta o programa mais completo mais tamén moi tocado pola premisa de gobernar un todo dende unha parte):Promoveremos la actualización constante de los conocimientos y habilidades de los profesionales, su formación continuada y su oportuna incentivación y motivación, tanto en el caso de los médicos como del personal de enfermería.
Potenciaremos el papel de los profesionales de la enfermería, tanto en el ámbito hospitalario como en la atención primaria de salud, y haremos hincapié en las labores de prevención de la enfermedad, protección de la salud y atención domiciliaria.

ERC: as propostas desta formación centranse en acadar unha plena competencia no eido das politicas de RRHH chegando a poder decidir cantas prazas i en cales especialidades se ofertan e na confeccion dos propios programas formativos das especialidades sanitarias coa nota de cor do coñecemento específico do idioma e cultura catalana.

Contraprogramación

O merchandeising politico é o que ten que obriga a "contraprogramar" aínda que seña fume. O ministro ten que sair facendo un anúncio da proposta dunha lexislación mandatoria (vía real-decreto) que tentará iguala-los tempos máximos de espera... Se cadra se trata de algo menos imperativo que a proposta citada na anterior entrada que fai a señora Pastor mais; ¿realmente é creible?.

Faise un decreto de 90 días de espera máxima para Intervencios Cirúrxicas e xa está. Hai que ser inocentes para creelo. Un decreto destas características só vai a abrir unha caixa de tormentas, reclamacions e desamparo. Non vou sair como a xente da FADSP dicindo que cousas así se fan para favorecer á sanidade privada mais sí que a poñen no "centro" do asunto.

Como xa levo comentado non se pode sancionar con anterioridade a cometer unha infracción e, neste caso, aínda que os sesgos son moi probables; pode que non teñamos mais remedio que aceptar a falla de capacidade da nosa sociedade para xerar un sistema de asistencia universal e semi-gratuita, mais debemos convir en que os proveedores que se acollan a participaren no 'rescate' do aseguramento público o fan coas mesmas esixencias no eido da calidade técnica, de xestión de RRHH (titulacions, cotizacions, tempos de traballo e descanso) e responsabilidade nos seus resultados que nos hospitais públicos e que esta aposta se faga para tódolos proveedores que desexen entrar a participar nestas condicions.

Bueno, que hoxe é domíngo e tócame pasalo mal.

KonFushion

Eu coidaba que entendía a estructura e repato de tarefas do que se dá en chamar "estado das autonomías" mais VSQN.

A señora Ana Pastor ten bastante mais idea de sanidade ca min por elo seica vai se-la minitra de sanidade do posible goberno do señor Rajoy mais está a contribuir a causar unha profunda sensación de desorientación na xente que traballamos na sanidade ela e o señor Cañete porque ela arrogalle ó goberno central a competencia/capacidade de disminui-lo tempo de espera na sanidade pública e él ven a dicir que calquera que veña de fora se fai probas diagnósticas na sanidade pública sen esperar e, por suposto, gratis.

A sanidade como parte do debate nas eleccions xerais ten sentido no campo da equidade do catálogo de prestacions, nos temas de coordinación (que tardaron demasiado tempo en tratarse cando deberon ser o primeiro en 'quedar claro') e nas políticas de persoal que son a base do sistema e que son as que o poden facer entar en quebra. Mais o que agora haberá que explicar é como se mantén esta máxia dun sistema que semella 'ata-los cans con chourizos' ó tempo que ten eivas imperdoables.

Unha das principais é que, en realidade, quen gasta non recauda ou non recauda TODO o que se xera no seu territorio nen en taxas que teñan algo de relación coa sanidade. As autonomías deciden certas tarifas mais non todas e nese medio e medio son moitos os cartos que danzan. A solidaridade territorial é moi importánte neste aspecto para mante-la equidade das prestacions i evitar desprazamentos oportunistas ou obrigados.

No eido das politicas de RRHH o que ningúen explica é como actuar no mercado dos profesionais para lograr ter o número necesario de persoal de cada profesión i especialidade sen que chegue a situacions de "escaseza distribuida" ou de "abundancia mal pagada"; como planificaren de cara ó futuro para non formar cos recursos do sistema xente que teña que marchar fora a percurar traballo e melloras profesionais e ir substituindo ás baixas que van xurdindo co paso do tempo... en fin, como equilibrar ese mercado.

Fallan na campaña as verdadeiras medidas que pode de debe tomar e impulsar un ministerio de sanidade, medidas efectivas a medio e longo prazo como o foron no seu momento ( sec. XIX) o alcantarillado e o subministro de auga potable.

E fallan as contas pois si baixamos impostos ou 'devolvemos' impostos ¿de onde saen os fondos precisos para mante-lo sistema sanitario, incentivar ós profesionais e tomar medidas efectivas?

Un consello de ministros movido para sanidade

Aprobadas as condiciona dos planos de Grao

O consello de ministros de onte aprobou as condicions que deberán cumpli-los planes de estudo das titulacions oficiais de grao que habiliten para o exercicio das actividades profesionais reguladas en España de Enfermeiría, Fisioterapeuta, Dentista e Farmacéutico.
Os planos de estudo dos títulos de grao en enfermeiría e fisioterapia terán unha duración de 240 ECTs, é dicir, 4 anos. O ministerio de educación e ciencia publicará as ordes que establezan os obxectivos do título e a planificación das ensinanzas; dempois, serán as universidades as que proporán os novos planos de estudo a partires das condicions establecidas neste acordo do consello de ministros e as ordes ministeriais.

FIJADAS LAS ESPECIALIDADES EN CIENCIAS DE LA SALUD

  • La nueva norma sistematiza, ordena y clasifica las especialidades en sistemas de residencia existentes en ciencias de la salud, reguladas hasta ahora en cinco Reales Decretos distintos.
  • Se incluye que el obligatorio descanso de doce horas entre jornadas sólo podrá exceptuarse por razones de emergencia.

El Consejo de Ministros ha aprobado un Real Decreto que determina y clasifica las especialidades en ciencias de la salud y desarrolla determinados aspectos del sistema de formación sanitaria especializada. Este texto desarrolla el mandato establecido en la Ley de Ordenación de las Profesiones Sanitarias.

La nueva norma complementa al Real Decreto aprobado en octubre de 2006 que, por primera vez, regulaba la relación laboral de carácter especial de los especialistas en ciencias de la salud durante su periodo de formación especializada (MIR, EIR, FIR, etc.), abarcando aspectos tan importantes como la jornada de trabajo, los permisos y vacaciones o los aspectos retributivos. Ambos textos normativos constituyen la primera regulación global de todo el sistema de formación especializada en ciencias de la salud.

Este Real Decreto se ha debatido y analizado ampliamente con todos los sectores implicados:

  • Administraciones sanitarias de las Comunidades Autónomas.
  • Colegios profesionales.
  • Las 55 comisiones nacionales de las especialidades.
  • El Consejo Nacional de Especialidades en Ciencias de la Salud.
  • La Comisión Delegada de Enfermería.
  • Organizaciones de residentes y de estudiantes.
  • Sindicatos.
  • La Asociación de Redes de Comisiones de Docencia.
  • Diversas asociaciones profesionales y sociedades científicas.

El objetivo de la norma es sistematizar, ordenar y clasificar las especialidades actualmente existentes en ciencias de la salud, unificando la regulación anterior, dispersa en cinco Reales Decretos distintos.

Además, el Real Decreto aborda la estructura formativa del sistema de formación especializada en régimen de residencia tomando muy en cuenta los intereses del propio colectivo de residentes. El texto regula aspectos fundamentales de dicha estructura.

Bases para la futura troncalidad de la formación

Entre las principales novedades incluidas en esta regulación destaca el establecimiento de una nueva configuración de las unidades docentes y las comisiones de docencia. La norma incorpora criterios de multiprofesionalidad y multidisciplinariedad acordes con el espíritu de la Ley de Ordenación de las Profesiones Sanitarias y con las competencias de las Comunidades Autónomas en la materia.

De esta manera, se crearán unidades docentes capaces de formar a residentes de distintas especialidades interrelacionadas. El Real Decreto sienta las bases para un futuro carácter troncal de la formación, como establece la citada Ley.

También se regulan y potencian las figuras del jefe de estudios y del tutor, a los que se les asignan funciones de planificación, gestión, supervisión y evaluación del proceso formativo del residente. El Real Decreto fija un máximo de cinco residentes por tutor.

Queda igualmente establecido el deber de supervisión del residente. Se garantiza la supervisión física del mismo durante el primer año de residencia y el establecimiento por parte de la unidad docente de protocolos de supervisión para los años siguientes.

El Real Decreto persigue también consolidar la cultura de la evaluación del residente. Se establece un procedimiento común y garantista de evaluación, que correrá a cargo de la comisión de evaluación de cada centro y que pretende no retrasar innecesariamente la obtención del título de especialista.

Prueba de evaluación final de carácter voluntario

Además, se incorpora la cultura de la excelencia mediante la posibilidad para el residente de la revisión voluntaria de las evaluaciones finales positivas para mejorar la calificación a través de una prueba nacional de carácter anual, realizada bajo los criterios de la Comisión Nacional de cada especialidad.

La nueva regulación consolida el libro de residente como instrumento necesario para el seguimiento y registro de las actividades realizadas por el residente durante su periodo formativo.

Descanso de doce horas

Por último, y mediante una disposición final que modifica parcialmente el anterior Real Decreto de Relación Laboral, la nueva norma recoge una reivindicación del colectivo de residentes y de otros sectores profesionales: el obligatorio descanso para este colectivo de doce horas entre jornadas sin más excepción que las situaciones de emergencia.

EL PERSONAL LABORAL DE LA RED HOSPITALARIA DE LA DEFENSA SE INTEGRARÁ EN LA CONDICIÓN DE PERSONAL ESTATUTARIO

El Consejo de Ministros ha aprobado un Real Decreto por el que se establece el procedimiento de integración en la condición de personal estatutario del personal laboral de la Red Hospitalaria de la Defensa.

Se trata de regular el procedimiento y las condiciones para la integración voluntaria en la condición de personal estatutario de los servicios de salud del personal laboral fijo del área funcional de actividades específicas de los hospitales que forme parte de la Red Hospitalaria de la Defensa y se encuentren en alguna de las situaciones siguientes: en servicio activo, en situación que implique reserva de puesto de trabajo o en situación de excedencia voluntaria, en determinadas circunstancias.

En todo caso, este personal deberá estar en posesión de la titulación necesaria para el acceso a la plaza o categoría de que se trate, salvo que se cuente con la autorización o habilitación legal y reglamentaria prevista en la disposición adicional séptima de la Ley de 16 de diciembre de 2003.

Respecto a los órganos competentes, corresponde al Ministro de Sanidad y Consumo, a propuesta del Ministro de Defensa, resolver las solicitudes de integración en el régimen estatutario del personal incluido en el ámbito personal de aplicación de este real decreto.

Convocatoria conjunta Defensa-Sanidad

Según el Real Decreto, cada uno de los procesos de integración se iniciará mediante convocatoria pública efectuada por orden ministerial conjunta de los Ministros de Sanidad y Consumo y de Defensa, en la que se ofertará la integración en la categoría básica correspondiente del régimen estatutario. En cada una de las convocatorias solamente podrá participar el personal del hospital objeto de la convocatoria. La opción de integración será voluntaria y se efectuará por una sola vez.

Respecto a los efectos de la integración del personal laboral fijo del área funcional de actividades específicas o con reserva de puesto de trabajo, el personal que opte por la integración adquirirá la condición de personal estatutario fijo con todos los derechos y obligaciones inherentes a la plaza o categoría en la que se hubiera integrado y pleno sometimiento a la citada Ley de 16 de diciembre de 2003, y demás normas de aplicación al personal estatutario del Instituto Nacional de Gestión Sanitaria.

____________________________________________________________________________________

En fin, moito e amplo para comentar mais coido que haberá mais novedades interesantes antes do 9-M.

O Xeito e as presas

No eido da sanidade, xa o temos moi sabido os profesionais, cada avance DEBE levar o seu tempo e a seguridade debe primar por riba do posible beneficio (e non falo do beneficio económico) dunha medida concreta.

Claro que hai presions, mais sempre viñeron dende fora das institucions sanitarias en forma de xente traxeada... Iso non debera estranarnos o que si estrana é cando a presión a fai parte da administración sanitaria indo mais aló do ordenamento xuridico.

A vacina fronte o papilomavirus foi aprobada recentemente pola EMEA que é quen tiña que facelo e as novas medidas de prevención fronte ó terrible mal do cancro de cervix foron acordadas na comisión de saúde pública do SNS que é onde se tiña que facer.

Agora SI é o momento de que as administracions autonómicas se mollen e poñan en marcha as citadas medidas consensuadas con resolucion e, sobor de todo, con fondos. Será precisa unha campaña de información ben documentada respecto a ista nova terapia tanto para os facultativos (pediatras e xinecologos) como para os profesionais que as van a administrar; a estas alturas do desenrolo tecnolóxico e das TIC a ningúen se lle escapa que o mellor xeito de difundir un boletin sería o correo electrónico sobor de todo si a administración lle ten asignado un enderezo de seu a cada traballador. Tamén por este medio se podería facer un seguimento mais inmediato das dúbidas, atrancos e incidencias que xurdan no intre de aplica-las vacinas.

Os anúncios en prensa e as presions maniqueas NON son medidas de saude pública.

Espera, espera...

Cando, de mozo, cheguei a España un dos ditos que mais me chamaron a atención foi: "feita a lei, feita a trampa".

Dende logo; a estas alturas o das listas de espera, os compromisos, os criterios técnicos de cando e como se inclue a un doente nunha espera... todo é moi relativo.

Foi cando escomenzamos na Fundación Hospital Verín cando vimos como a estatistica é a ciencia pola que os datos SEMPRE din o que algúen habilidoso quere que digan; xa deixei constáncia do archicoñecido e pouco solucionable, polos medios actuais, truco da "axenda non creada". Se un non está apuntado nunha axenda de consulta a súa espera NON EXISTE, só queda crear axendas cada 6 ou 9 meses ou segundo o período da promesa política en cuestión.

Mais Isto sobrepasa o permisible e, coido, podería ser incluso falta senon delicto (manipulación de documentos). O caso non é só que se presione verbalmente ós traballadores para que o fagan; é que se dan ordes escritas...


Digo eu que as persoas que nestes días estiveron a falar das "prácticas de bon goberno" deberían escomenzar por FORZAR un sistema de rexistro das esperas INDEPENDENTE; cecais levado pola oficina do 'defensor' que corresponda (o do usuario ou o do pobo)... mais moito me temo que dende fora o asunto ainda será como tentar saber o que hai nunha caixa escura. Por todo isto vexo con bastante incredulidade un novo anuncio de que se quere favorecer a participación dos cidadans na xestión das institucions sanitárias...¿Non viña iso xa recollido na Lei xeral de sanidade?, ¿u-las anteriores tentativas, incluidas as das fundacions? PAPEL MOLLADO.

Asamblea a posteriori

Buenos, pois si que acudín a asamblea ainda que o turno de "ruegos y preguntas" se adicou ó tema da mesma que non era outro que a aparente percura por parte da Xunta de persoal de apoio dos traballadores nas mobilizacions que iniciaron recentemente fronte ás xerencias polos asuntos que 'non se respetan ou non avanzan' dende hai anos... Incluso retroceden como o tema do autobús do que me puiden enterar que era 'un acordo' e que voltarían a negocialo co concello.

Así que gardei o spech do post anterior para outra ocasión e só fixen un comentario sobre a pronta perda de valor do acordo de mobilidade interna cando entre en vigor o novo estatuto xuridico do persoal do sacyl(Bocyl 14/03/2007).

Non me convence a necesidade de mobilizacions -agora- me sinto utilizado nunha campaña política e ben sei que xusto agora é cando podería conquerirse que os politicos fagan caso mais non me interesa.

Asamblea "a priori"

Como semella que non vou poder ir á asamblea de mañan vou facer por esta vía un ensaio do 'speach'.

En primeiro lugar haberá que tantear que intencions se trae con respecto á participación do persoal no turno de "pregas e preguntas". O normal sería que lle indicasen a un canto tempo ten.

Acude un a unha asamblea informativa da xunta de persoal porque é traballador do centro e non afiliado de tal ou cal sindicato e polo tanto ningúen che está a facer nengún favor ó che "informar".

Sobre o punto nº1 da orde do día: Actividade da xunta de persoal; o que se fai: Informar sobre canto proceso selectivo se atopa en marcha na comunidade e fora dela, das convocatorias de bolsas de contratación, de cursos, de conflictos de categorías ou colectivos e de 'movidas' varias todo elo nun "collage" multiple por todo o centro sen o menor miramento pola estética.

O que non fai: Propor algunhas cousas que SI poden beneficiar @s traballadores do centro como un economato, unha guardería e un acordo de gratuidade ou tarifa rebaixada no transporte público ó centro de traballo nos horarios laborais.

Punto 2: sen saber de que vai a "declaración do conselleiro" podo afirmar que se trata dun acto político cousa que insulta a intelixencia dos que tentamos separar politica e sanidade... ¿como é que se defende tanto ó usuario e non se reivindica unha e un millón de veces que se poñan en marcha os mecanismos de participación cidadan na xestión da sanidade pública que estan previstos nas leis?. Unha xunta de persoal ten que preocuparse das condicions laborais, do cumprimento das normas de seguridade e de prevención, das oportunidades de formación... da organización do servizo e das consecuencias delo para os cidadans hai abondo quen se preocupe.

Poñe-la outra faciana

Ó fio da situación do 120% de ocupación que están a pasar moitos centros hospitalarios da sanidade pública custa creer que se trate das mesmas persoas as que traballan segundo en que centros.

Mentres en galicia a situación de saturación nos hospitais é nova de portada caseque a diario mercede á denuncia contínua por parte de grupos de traballadores (que ata onte estaban a negociar coa administración) e do principal partido da oposición que coida que dese xeito se toma cumprida revancha da actuación dos actuais partidos de goberno; levando, con grande espiritu democrático, agora ó pleno do parlamento o que antes non se debatía nen en comisión.

No bierzo a situación de guerra contra o catarro/gripe e carencia estructural se vive entre berros no deserto dos partidos locais e auténticas manobras de propaganda do goberno anunciando que nos derradeiros 3 anos se investiu mais ca no derradeiro período do INSALUD (deixando de lado que nese período o INSALUD era "do PP") e que o xeito de financiamento do novo hospital "General Yague" (¿e ninguen lle quere troca-lo nome?) permitirá facer outros investimentos... Agora; omitindo que aforcará a capacidade de investimento no futuro mercede a taxa anual a pagar pola prestación dos servizos non clinicos (mantemento, cociña, limpeza...) e o aterrador silencio de asociacions de usuarios e da oposición política uns esixindo solucions e outros prestando leal colaboración e critica constructiva. Entroques falan as xuntas de persoal e non por mor da sobrecarga laboral, non, nen polo risco que esto conleva á hora de traballar con calidade senon como adalides de causas politicas.

Mentres os que teñen que afrontar de verdade a situación tentan solucions imaxinativas cos espazos libres e cos muebles libres ingresando xente en salas adicadas a exploracions (por certo, ¿onde figuran estes doentes no Sistema de Información?) ou tanteando poñer nos pasillos das unidades ós doentes cuio estado clinico o permitise.

¿que lles queda ás persoas que precisan atención?: Poñe-la outra faciana.

Transición, integración e convalidación

Estamos nos tempos "de paso"; ainda non ben asentada a xente tra-la santaopextraordinaria e as súas 1ªs secuelas moitos "por ver" están no porvir. Así hai moita xente pendente desa comisión "que me dijeron que me la daban..." e outra tanta pendente do reingreso provisional (e mantendo un contrato de interinaxe) e outra tamén que non tomada/chegada á praza está pendente de "mobilidade interna" (non, non é un novo medicamento para o peristaltismo intestinal). Todo isto co "díxome-díxome" habitual e coa grande diverxencia de actitude respecto a estas situacions (comisións, reingresos, mobilidade) que ten cada administración sanitaria e/ou cada centro.

Por se non abondase ven de cristaliza-la disolución das fundacións públicas sanitarias de Galicia nun acordo de integración que, como declaración de principios políticos, deberá ser tida en conta á hora de formular iniciativas para dinamizar e mellora-la xestión dos centros e servizos sanitarios públicos.
Teño moitos coñecidos afectados por este tema que estiveron minusvalorados pola administración cando, en realidade, facían (fan) mais labor por hora de traballo que nos hospitais tradicionais.
Queda por determinar e demostrar quen pasou por procesos selectivos "homologados"; xa me gustaría a min saber si se gardou algún expediente das probas i entrevistas do proceso de 1993 (o anuncio o vimos en "a voz" o 15 de Outubro).

E criticos deberamos ser tódolos enfermeiros si se fai realidade o suxerido no "diario enfermero" nº 96 sobre a futura convalidación do título de DUE polo título de Grao baseandose na experiencia profesional mais sen estares expedido o título por ningunha universidade co cal dubido que sirva para pouco mais aló da própia administración sanitaria...

A polemica da resterilización.

En el número 47 de "diario enfermero" se recoje la noticia que abajo refiero sobre una práctica de la que todos sabemos pero sobre la que poco se entra 'en profundidad'. Efectivamente, en TODOS los centros se resterilizan dispositivos que traen la famosa indicación de "un solo uso"; pero, en primer lugar, cabría distinguir entre las esterilizaciones que realmente rompen con la norma y las que se hacen por que la fecha de caducidad del producto NO USADO es corta (fruto de largos períodos de almacenamiento por intermediarios y administración). Una vez realizada esta distinción; que, a mi modo de ver, justifica la mitad de las resterilizaciones queda por ver cual es la "cadena de presiones" que autoriza/justifica a resterilizar material usado y que, pienso, tiene mucho que ver con el concepto confundido de eficiencia en el que la gestión neoliberal ha sumergido a los profesionales de la salud. Tiene mucho de maquiavélico que habiendo sido transferidas las competencias sanitarias a las CCAA un partido politico bajo cuyo gobierno se encuentran gran número de comunidades se dedique a hacer proposiciones de ley en el parlamento estatal y no en TODAS las cámaras autonómicas. Tiene mucho de campaña política que el órgano oficial del consejo de colegios profesionales le didique alabanzas a este partido por tan contradictoria actitud.
Lo que le falta a esta iniciativa es entrar en el análisis de los costes por proceso comparando, cuando se puede, todos los costes del material de un solo uso (incluyendo, claro, los de destruir el material usado y sus embalajes) con los del material inventariable y/o reutilizable.
¿Hacia dónde apunta este debate?; Yo veo claramente que el objetivo de este y otros frentes como el de la ropa y equipos quirúrgicos es que las administraciones acaben 'externalizando' las centrales de esterilización. Creandose, al igual que con las lavanderías, un mercado de centrales esterilizadoras con un montón de certificados (calidad, seguridad etc.) y perdiendo las administraciones la oportunidad de ser ellas las que provean este servicio al mercado.


El PP insta al Gobierno a reforzar las inspecciones en centros sanitarios sobre el reciclaje del material de "un solo uso"

El Grupo Parlamentario Popular en el Congreso ha presentado una proposición no de Ley por la que insta al Gobierno a que se adopten las medidas oportunas para reforzar las inspecciones en los centros sanitarios para el control de la esterilización y reciclaje del material sanitario de "un solo uso" y se adapte a la legislación vigente, según la iniciativa a la que ha tenido acceso Europa Press.

Europa Press

MADRID, 20-06-2006.


Actualmente, existen unos 8.000 productos identificados como material de "un solo uso", como sondas, catéteres, balones de angioplastia, etcétera, que son reciclados diariamente en los centros sanitarios aunque deberían tirarse una vez utilizados.

Según el PP, la legislación española prohíbe expresamente su reutilización aunque de una manera tácita se permite. En este sentido, la Sociedad Española de Medicina Preventiva apoya el reciclaje, aunque con apoyo legal y las suficientes garantías de seguridad.

Por ello, según el texto, expertos en Medicina Preventiva han solicitado al Ministerio de Sanidad y a las comunidades autónomas que regulen una práctica dispersa y sin norma legal concreta, y el PP pide que se adopten "las medidas necesarias", a través del Consejo Interterritorial del Sistema Nacional de Salud (CISNS)···

Lóxica agora

Tras meses de "situación límite" que teñen provocado xestos 'politicamente incorrectos' de demisión o certo é que a lóxica se fai ver (algo) e a administración sanitária se escomenza a comportar como a empresa que dí ser.

Nesta nova lemos como se implementa a medida "salvavidas" de traer especialistas de Argentina e México; non é unha novidade en sí mesma (e mais no HCV) mais si semella que algunha cousa ten trocado no xeito de facelo. A mesma nova relata algo mais interesante; que o SERGAS vai a implantar unha verdadeira carreira profesional ainda que só en certas especialidades. A afirmación de que
"El Servicio Galego de Saúde (Sergas) aplicará medidas de “discriminación positiva" a favor de los hospitales comarcales para solucionar la falta de especialistas" e "El Sergas estableció que los hospitales provinciales no podrán contratar profesionales de las citadas especialidades si hay plazas vacantes en los comarcales. Además, los especialistas de estas áreas deberán pasar por uno de estos últimos centros hospitalarios para acceder a una plaza fija de la administración sanitaria"
É o mais semellante a unha carreira profesional que teño ouvido. Agora a ver como o implementan 'blanco sobre negro' no DOGA e, sobor de todo, a ver como pasan este 'trágala' os xefes de servizo dos centros galegos que forman MIR's e os Sindicatos (en especial os de clase); é de desexar que se estableza un "diálogo de argumentos" para dar cunha solución a este problema.

Falando de solución; das medidas presentadas pola consellería outra delas
los contratos que se les ofrecen ahora serán casi fijos
ven a da-la razón a os que reclamaban un trato laboral acorde co que acontecía a nivel oferta-demanda. Das outras solucions posibles: Complementos económicos, Equipas móbiles (usando a cláusula de movilidade do estatuto marco), Beneficios socio-laborais (mais libranzas para vacacions e/ou formación)... non se dí ren, pero seguro que están na lista de "planos 'B'".

Central de compras

Outra das medidas de 'lóxica de mercado' coa que ten xogado escasamente administración sanitária é a de implementar centrais de compras; trátase, sen dúbida, de unha das modas no SNS e como toda moda ten o risco de fracasaren por execeso.
O certo é que realiza-lo volume de compra de tódolo servizo de saude por un único centro pode ter importántes vantaxes a nivel de prezos e de servizo dos proveedores mais hai que ter en conta moitas cousas: Alguns dos Items cos que tratamos teñen que estar adaptados á aparataxe dos centros non á dos proveedores (esas bombas "prestadas" para que se lle merquen as equipas a prezos +/- escandalosos) o que pode levar a ter que mercar e trocar moita pequena aparataxe; Outros tipos de productos, en especial os medicamentos plantexan o gravísimo problema da "liberdade de prescripción" que si ben en alguns centros se vai solventando co recurso ó emprego da prescripción de principios activos non deixa de estar exento de polémica. Agora entrarán en xogo os farmaceuticos que reclamarán tamén esa liberdade para eles. Mais, a administración debe de coidarse de non cargarse cos custos de almacenaxe e distribución dos stoks que vaia mercando, de outro xeito a rebaixa conquerida no prezo se verá diluida nestes novos gastos. Gústame a idea de facer esto paulatinamente; non está na información pública o cronograma do proxecto mais supoño que a fase de estudo dos catálogos, stoks etc. terá que estar caseque rematada e que a decisión política no canto dos mecanismos de implementación das compras tamén estará tomada.
É de supor que eses mecanismos contarán coa axuda dunha axencia de evaluación das tecnoloxías sanitárias (tamén a estatal AETS) e que se apoiará nos informes da AEMPS.

Para rematar non quero deixar pasar unha nova que ten dous feitos relevantes; por unha banda por primeira vez vexo á OCENF "tirarlle das orellas" a un cargo dun goberno do PP, por outra, a 'vitima' deste tiron de orellas pode por un kisko. Hai que ser hipócritas para falar de contratar enfermeir@s no extranxeiro mentres @s que estamos a formar deben marchar non xa para ter un traballo fixo, senon simplemente para traballar.

Segue "a festa"

Ben, para cando leades esto xa estará na prensa.

O mais importánte e triste; a suspensión da ciruxía programada no HCV vai a continuar.

A política ten entrado de cheo e xa non son capaz de discernir moi ben o que son 'motivos persoais' o qué oportunismo politico e o que é "gañancia de peixeiro"...

Onte o director provincial do SERGAS veu 'escoltado' polo alcalde de O barco (que lembranzas me trae esto) para dicirnos o que xa se sabía. Non hai anestesistas dispoñibles para o HCV, polo de agora.

Pode ser certo que o xerente tivese presentado a súa renúncia hai un mes ou unha semana porque xa tiñan o recambio na recamara mais elo non fai mais creible o 'motivo profundo' desa demisión sobor de todo tendo en conta que a fai o director médico ó mesmo tempo e ningún dos dous son dos que fuxen diante dos problemas. Ademais, nomear como xerente a unha persoa vinculada directamente do PSOE berciano pode ser entendido de moi diversos xeitos.

Oportunistas sen fronteiras (tal é o nome que 'torito' lle dá ó PPdG) non deixou escapar semellante oportunidade de facer da súa capa un saio e, dempois de 16 anos sen tomar mais ca medidas externalizadoras, falar de fallos de xestión. O fai ademais por boca de Miguel Santalices coñecedor de 1º man das carencias e dificultades do HCV mercede ós moitos 'favores' que ten pendentes alí.

Supoño que dado o tono do debate no parlamento e a cercanía das eleccions municipais a presencia de Alfredo (alcalde de O Barco) está explicada como parte dunha demostración de que "se fai o que se pode" para por solucions e non parches. Eu só desexo que isto me permita ver algo mais ó amigo que fai a cobertura dese buraco cando o "brunout" ameaza.

Cada pao a sua vela

En tódalas facetas da vida i en tódalas actividades humanas non cabe dúbida que sempre temos en mente un ideal que tentar conquerir, mais tampouco é de dubidar que ese ideal soe trocar segundo as circunstáncias.

Dende que escomencei a miña andaina profesional veño criticando certas 'interferencias' entre os distintos axentes que interactuan no eido sanitario. Agora ese 'Guirigai' plásmase institucionalmente no Consello Galego de Saude un órgano presentado onte pola conselleira de sanidade co galo de animar á cidadanía "a participar nas decisións en materia de sanidade". Mala participación si neste consello consultivo só 6 representantes dos seus 48 membros proveñen das asociacions de consumidores mentres que 22 son de 'designación política' (administración autonómica, FEGAMP e diputacions) co que resultará doado acala-la opinión dos usuarios.

E que se pode pedir nun eido no que os sindicatos fan mais labor de oposición política que reivindicación laboral impulsados, iso non se pode negar, polos resultados: Cada vez que unha 'nota de prensa' sindical fala de problemas na atención sanitaria a cadea acción-reacción leva a administración a sentarse nunha mesa a negociar. Mentras que si se reivindican Garderías para o persoal (maioritariamente femenino), transporte subvencionado/gratuito ó centro de traballo (maioritariamente nas aforas e con horarios pouco compatibles),Roteiros e aparcadoiros seguros para bicicletas e outros medios de transporte non contaminantes, Economatos (Coa cantidade de persoal que teñen a maioría dos centros a lóxica oferta-demanda xogaría a prol dos compradores)... si se reivindicara iso... ren.
Xa a imprescindible formación continuada estivo abandoada ó voluntarismo dentro de cada institución e logo foi entregada a unha fundación (Por certo, ¿integrarase a FEGAS no SERGAS?) que tardou ainda un pouco en ofertar uns programas descentralizados e non focalizados só na xestión (cecais lles falta agora internarse na senda do 'desenrolo modular' e os convenios coas universidades).

Que se pode pedir cando os colexios profesionais semellan sindicatos cando non empresas de "venta de puntos" ou esperpentos do século XIX organizando ceas e desfiles de moda... E digo esto tra-lo recente comunicado do Presidente do 'Consejo de Colegios (...) de Castilla y León' no que textualmente dí "Son los sindicatos los que tinen que negociar los temas laborales, cuestión que respetamos profundamente..." para a continuación detallar a posición do colexio na negociación da carreira profesional co SACYL incluindo porcentaxes, retribucions por nivel i... a esixencia de que a carreira NON sexa reversible. Eu coido que iso é entrar nunha negociación como un elefante nunha cachareria.

Logo temos ás asociacions de profesionais científicas ou administrativo-políticas (léase FADSP) que teñen o difícil papel distinguir os problemas na práctica profesional e os problemas que a organización e a limitación dos recursos pode xerar. Asociacions que, como os sindicatos, soen dicir que falan 'en nome dos usuarios'... e volto ó punto inicial.

¿Quen debe falar no nome dos usuarios? é a cuestión fundamental.
¿Qué quere conquerir a sociedade do seu sistema sanitario e canto pensa investir nel?.

Son galego, non esperariades que rematase facendo unha afirmación.

Compromiso vergoñento...

Xa fai 2 anos escribira eu sobor deste tema xusto denantes dos trenes da morte... naquela campaña electoral o tema pouco saira nos medios de in-comunicación social mais aló das nosas montañas...

Mais desta volta, nunha hábil manobra bastante ben artellada coido que dende dentro (incluso arríscome a dicir que dende o concello), a situación do Centro Socio-sanitario "valle de Laciana" foi posta en evidencia.

Como moitos outros investimentos do (ó meu entender) inxusto "plano do carbón" os cartos públicos (sen importar a súa orixe) foron empregados coa finalidade de facer propaganda política mais sen cumplir co seu verdadeiro obxectivo: Prestanen sevizos os cidadans.

Mágoa que ainda non están colgados os videos na páxina de "Proteste Ya¡" mais xa volos porei... Gonzo estivo xenial e, de paso, lle fixo publicidade a Leitariegos.

Das verbas do 'consejero' de sanidade eu deducín que se van decantar polo "modelo Alzira" de concesión administrativa (porque dixo 'licitación')... i é que non se escarmenta en cabeza allea... Falta de respeto á legalidade, Axendas de quita e pon, Maior endebedamento, Maior retraso no pago ós proveedores, maior endebedamento cos centros concertados. Mais non pensedes que só o SACyL vai tomar esta opción; xa sabiamos que as 8 "bromas de Espe" non tiñan outra via; mais alí o P$o€ recurriu... ¿farao eiquí tamén?.

Edición 9 de Marzo



CQC xa colgou a correspondente páxina co artigo e os vídeos (.WMF).