Visor de Veas

Podería soar a broma ou a ciencia ficción, mais xa é unha realidade e pode que teña moita utilidade.
¿Cantas veces tendes que atender a doentes ós que cáseque non se lle aprecian as veas?, ¿cantas vias "importantes" (via central etc.) se puncionan mal por esa dificultade de visión?. Luminetx, empresa de Memphis (Tennessee,EEUU) ven de lanzar ó mercado o VeinViewer un aparello que proxecta sobor da zona da pel elexida un 'mapa' en tempo real dos vasos sanguineos desa zoa da pel.
O principio de funcionamento fora presentado xa en 2004 e velaqui unha traducción caseira do artigo:

NOTA DA PRESENTACIÓN DO PROTOTIPO DO VEINVIEWER
“Para pinchar unha vea correctamente debese facer no lugar axeitado” di o inventor do dispositivo, Herbert Zeman, un enxeñeiro biomédico da universidade de Tennesse en Memphis. “Se non puncionamos no centro a vea só se estira”. Zeman fará unha demostración do dispositivo na conferéncia óptica de Rochester, Nova Iorque. O prototipo leva unha cámara que capta a radiación cercana ó infravermello para capturar un vídeo en tempo real das veas do doente, un ordenador persoal realiza o contraste da imaxe e un proxector de escritorio proxecta o resultado para mostralo sobor da pel en tempo real.
Unha serie de LEDS de cercano ó infravermello que rodean a lente da cámara iluminan a pel nunha lonxitude de 740 nanómetros. Esta lonxitude de onda e absorbida polo sangue, mais é dispersada polo tecido circundante. Como resultado as veas e o sangue semellan escuras.
A imaxe da cámara envíase a un PC cun software que as procesa e traza un mapa da imaxe nun fondo verde brilante aumentando o contraste entre as veas e o tecido circundante. O PC envia esta imaxe a un proxector que o emite sobre a pel do suxeito.
O dificil foi asegurar que a imaxe das veas é proxectada exactamente no lugar que lle corresponde. Pois de facelo incorrectamente o sistema é peor que inútil. A clave é o dispositivo chamado “espello quente” que é transparente á luz visibel, mais reflexa as lonxitudes de onda infravermellas
O proxector de vídeo e a cámara colocanse a 90º o un do outro afrontando o espello que se coloca nun ángulo de 45º de ámbolos dous. Dempois de calibración asegúrase que o marxe de erro é de 0,06 mm.

A empresa dí que ten utilidade clínica para centros de doación, laboratorios clinicos, Unidades de ciruxía estética e vascular, centros de dialise, unidades de coidados críticos e servizos de oncoloxía, neonatoloxía e pediatria. Ainda que haberá que espera-la opinion dos organismos de avaliación das tecnoloxías sanitarias e a autorización da UE antes de termos que nos plantexar paga-los 25000$ (19750€) que piden por cada aparello.

A catástrofe humanitaria que se aveciña

Sei que hai organizacions sociais e colectivos que levan tempo alertando do que vou a falar e, podo ser acusado de oportunista, mais o certo é que só temos que ollar para a pirámide poboacional e sacaremos a conclusión de cal vai ser a maior catástrofe humanitária en Galiza nos vindeiros anos...

I é que o 13% dos galegos ten ó seu cargo unha persoa dependente (segúndo a estatística oficial) e, ollo, estamos a falar de persoas entre os 15 e os 65 anos; un total de 84300 ós que habería que engadir unha boa parte dos 590000 maiores de 65 anos que habitan no pais tamén segundo os datos do INE, e os "retornados" que voltan para pasar os seus derradeiros días na terra que os botou ó mundo e para fuxir dos sistemas antisociais de certas zonas do mundo.

Todo elo está ahí convivindo conosco tódolos días mais os médios de comunicación só reflexan a chegada constánte de outras persoas que fuxen tamén da miseria, da guerra e da inxustiza deixando este drama como algo cotián e soterrado.

As administracions e a lexislación seguen a ir por detrás dos problemas dos cidadans guiados polo emprego electoralista que os grupos de poder fan do seu músculo mediático e polo escaso senso de planificación estratéxica cos nosos dirixentes imposibilitados de pensar mais aló de 4 anos porque o que aconteza maís aló xa non o sinten como responsabilidade própia.

Tomadura de pelo comprometida

Fai un ano xa nos fixeron unha cabronada ó convocaren a fase de provisión no mes de Xullo; agora co galo de non sei que compromiso sacan a toda prisa unha listaxe na que 5000 persoas (o 90% das persoas en expectativa de destino) saen excluidas "POR NO HABER RESEÑADO EL NÚMERO DE PLAZAS DEBIDO" co cal a listaxe é absolutamente PROVISORIA e non merece mais ca unha ollada de desprezo.

1600 son moitas referencias como para non cometeren un erro na súa transcripción e coido que tanto para facer un escrito de rectificación como para facer unha nova instáncia os erros vanse voltar a repetir "a miles" só que nesa segunda ocasión o erro terá como consecuencia seren declarado en exedencia voluntária.

A santaopextraordinaria leva camiño de se convertir nun auténtico 'culebrón' que deixará pegada nunha xeración de traballadores da sanidade pública.

Fracaso dun modelo?, fracaso dunha xestión?, ¿fracaso?

O pasado día 21 asinouse "por unanimidade" o acordo entre a administración autonómica e as forzas sindicais para senta-las bases da estatutarización do persoal das fundacións e empresas públicas sanitarias co que semella pecharse unha etapa na prestación de servizos sanitarios públicos empregando estas figuras para a xestión de centros públicos.

Mais, ¿está pechado o debate?; ¿pode a estructura pública tradicional pestar TODA a asisténcia sanitaria pública?. Non son eu un 'gurú' destes temas mais coido que se está a desperdiciar por dogmatismo un mecanismo que ben empregado podería ser de grande axuda á hora de dar prestacions en situacions "raianas" como a escaseza actual (e mais futura) de facultativos especialistas e o acceso a tecnoloxías e técnicas punteiras.
O certo é que se cumpre unha das premisas do programa de goberno bipartito sen ambaxes nen trampas fallando, cecais, dende o punto de vista "purista", unha explicación de porqué o persoal laboral é 'integrado' sen facer as mesmas oposicions que o resto dos estatutarios... (que oposicions se fan mais...) evitando, coido, gran repercusión presupuestaria e asistencial.

Impide este paso a privatización da sanidade?: NON; todo o contrario o sector público desarmase e volta a "pelaxar coas mans (mellor dito cos papeis)" contra a flexible e ben engraxada maquinaria da sanidade privada, moi concentrada ela en tódalas prestacions que ofrecen 'valor engadido' deixando para a EXCLUSIVIDADE o que non é rendible. Exemplo: o novo hospital de Vigo que ainda non é mais ca planos e permisos mentras POVISA segue ampliando as súas intalacions. Outro caso é a puxanza dos servizos de Dialise, diagnose por imaxe e ciruxía maior ambulatoria nas que o sector público SI se rende ó privado. ¿U-los salva patrias da PDSP para por en albo o emprego masivo de medios privados para a disminución das esperas na sanidade pública? mentres temos hospitais con PLANTAS enteiras pechadas non só no verán senón todo o ano... de risa.

Os recursos das fundacions son públicos, as directrices e os cargos xestores públicos son só que se submeten o poder de inspección 'a posteriori' e para iguala-lo réxime laboral dos empregados non faria falla liquida-lo "invento". O que lamento profundamente é a falla de debate, de datos reais e SOBOR DE TODO a falla de petición de responsabilidade polas vias correspondentes si, en verdade, se pode demostrar calquera das acusacións que se fan e fixeron.

A conto de esto ven esta nova de hoxe na que se pode apreciar como o 'gañador' é o "modelo Alzira" tan fortemente defenestrado mais cada volta mais extendido; unha auténtica "externalización completa" da atención sanitaria.

Rebobinando

Hoxe pasei a mañan rebobinando; facendo o que tiña que facer mais co cinema do tempo pola mente. Vin aquela sala de diálise do HXG e as 4 máquinas que "levei" aquela mañan, o ceo claro alí fora; aquela tarde fun correr con 30º e xersey. Ouvin novamente os queixidos de aquela primeira persoa accidentada nunha 1º mañan de xullo na estrea da tempura dos nervios, aquel día cheguei moi tarde á casa. Sentin o sono insoportable das 6 da mañan dunha noite tranquila nunha sala antiergonómica a proba de cansanzos extremos. Cheirei as mil desagradables fragancias da morte meta e porto dos nosos camiños-travesías que manifesta unha preferencia por impacta-la nosa pituitaria cos aromas dos velenos, do sangue e de sudores diversos.
Nestes tempos extraordinarios que semellan cheos de retos profesionais eu non sinto mais ambición que a de voltar á estrada cada tarde e que o de "ali dentro" quede para as "mentes pensantes". As ansias de aprender, as annsias de indagar, as ansias de mellorar veñen fenecendo nos "rompe-ansias" dun sistema que tende a se perpetuar baseandose no " bó rollo" e as "actividades sociais".
15 anos ollando dramas humanos, 15 anos feríndome un pouco coas feridas de outros, 15 anos facendo risa no medio das bágoas, 15 anos arranxando cousas con esparadrapo.

15 anos de Enfermeir@.

A polemica da resterilización.

En el número 47 de "diario enfermero" se recoje la noticia que abajo refiero sobre una práctica de la que todos sabemos pero sobre la que poco se entra 'en profundidad'. Efectivamente, en TODOS los centros se resterilizan dispositivos que traen la famosa indicación de "un solo uso"; pero, en primer lugar, cabría distinguir entre las esterilizaciones que realmente rompen con la norma y las que se hacen por que la fecha de caducidad del producto NO USADO es corta (fruto de largos períodos de almacenamiento por intermediarios y administración). Una vez realizada esta distinción; que, a mi modo de ver, justifica la mitad de las resterilizaciones queda por ver cual es la "cadena de presiones" que autoriza/justifica a resterilizar material usado y que, pienso, tiene mucho que ver con el concepto confundido de eficiencia en el que la gestión neoliberal ha sumergido a los profesionales de la salud. Tiene mucho de maquiavélico que habiendo sido transferidas las competencias sanitarias a las CCAA un partido politico bajo cuyo gobierno se encuentran gran número de comunidades se dedique a hacer proposiciones de ley en el parlamento estatal y no en TODAS las cámaras autonómicas. Tiene mucho de campaña política que el órgano oficial del consejo de colegios profesionales le didique alabanzas a este partido por tan contradictoria actitud.
Lo que le falta a esta iniciativa es entrar en el análisis de los costes por proceso comparando, cuando se puede, todos los costes del material de un solo uso (incluyendo, claro, los de destruir el material usado y sus embalajes) con los del material inventariable y/o reutilizable.
¿Hacia dónde apunta este debate?; Yo veo claramente que el objetivo de este y otros frentes como el de la ropa y equipos quirúrgicos es que las administraciones acaben 'externalizando' las centrales de esterilización. Creandose, al igual que con las lavanderías, un mercado de centrales esterilizadoras con un montón de certificados (calidad, seguridad etc.) y perdiendo las administraciones la oportunidad de ser ellas las que provean este servicio al mercado.


El PP insta al Gobierno a reforzar las inspecciones en centros sanitarios sobre el reciclaje del material de "un solo uso"

El Grupo Parlamentario Popular en el Congreso ha presentado una proposición no de Ley por la que insta al Gobierno a que se adopten las medidas oportunas para reforzar las inspecciones en los centros sanitarios para el control de la esterilización y reciclaje del material sanitario de "un solo uso" y se adapte a la legislación vigente, según la iniciativa a la que ha tenido acceso Europa Press.

Europa Press

MADRID, 20-06-2006.


Actualmente, existen unos 8.000 productos identificados como material de "un solo uso", como sondas, catéteres, balones de angioplastia, etcétera, que son reciclados diariamente en los centros sanitarios aunque deberían tirarse una vez utilizados.

Según el PP, la legislación española prohíbe expresamente su reutilización aunque de una manera tácita se permite. En este sentido, la Sociedad Española de Medicina Preventiva apoya el reciclaje, aunque con apoyo legal y las suficientes garantías de seguridad.

Por ello, según el texto, expertos en Medicina Preventiva han solicitado al Ministerio de Sanidad y a las comunidades autónomas que regulen una práctica dispersa y sin norma legal concreta, y el PP pide que se adopten "las medidas necesarias", a través del Consejo Interterritorial del Sistema Nacional de Salud (CISNS)···

Rede de Saude

Onte a xunta presentou o plano de implantación das TIC na sanidade galega con eses claroescuros que caracterizan a unha política feita dende a imaxe e a falla de autocrítica.

A estas alturas caseque 'ten delicto' presentar un plano coma este e dicir que é innovador cando; en 1º lugar non é mais que un conxunto de actuacions planificadas para os próximos anos e tanto no resto do estado como na UE xa van moito mais aló.
Polo de agora non pasamos do titular da nota de prensa e os destaques rimbombantes como o de pedires consulta dende un caixeiro. Queda por ver si este plano vai por coto ós 'raiños de taifas' nos que se convertiron tecnolóxicamente certos centros/servizos empurrados pola industria, as necesidades (as de atender mellor ós cidadans mais tamén as de 'figurar' de alguns xefes de S.) e a falla de directices dende arriba.

Darlle unha estructura, planeamento, formalidade e sistemas comuns a toda unha rede sanitária non vai ser doado e tendo en conta a obrigada e necesaria coordenación non só a nivel estatal (Hª clinica, Diagnose por imaxe...) se non da UE (tarxeta sanitaria, sist. de facturación) cada paso debe ser reflexionado e consensuado para acadar unha solución polivalente.

Logo está o tema da formación; se ben no eido administrativo certo dominio da ferramenta informática xa está implantado incluso a nivel de temario de acceso ó posto de traballo, nas áreas críticas (as que 'fan o traballo' e xeran a información) por moi diversas circunstáncias (idade, acceso á formación...) non ten mais ca coñecimentos moi básicos das ferramentas das TIC e, o que é peor, non amosan moita inquedanza en adquirir eses coñecimentos.

Pódese discutir o feito de que a implantación da Imaxe médica dixital se escomence polos complexos hospitalarios grandes e non polos comarcais por aquelo da consulta "on line" co centro de referencia mais semella que acabará chegando...

Que o plano non estexa xa accesible dende a web non semella coherente, ¿non?.

O SERGAS insinúa as liñas da solución para os comarcais

O Director xeral de Asistencia Sanitaria compareceu no parlamento para contrarestar a manifestación que ese mesmo día se facía en O Barco por parte da plataforma pola sanidade pública (coa destacada ausencia do Alcalde Barquense); e informou da próxima incorporación dun anestesista e das negociacions con outros para por fin ó 'estado de combate' no hospital valdeorrés.

Mais eu quero destacar que, logo de facer resposables ós gobernos anteriores por unha planificación deficiente, anunciou

Liñas estratéxicas comúns que solucionen a situación creada no conxunto da rede comarcal de xeito definitivo.

Así, decidiuse centralizar a totalidade das contratacións das especialidades con problemas de cobertura, como anestesioloxía, radiodiagnóstico, xinecoloxía e pediatría, entre outras, co fin de atender, de xeito prioritario, aquelas zonas máis necesitadas de persoa

Tamén anunciou outras medidas para o HCV como a realización das probas de Holter e a posta en marcha dun programa de administración de quimioterapia.

Mágoa, medidas que xa estaban 'na recamara' hai algún tempo e que chegan agora. Sego sin entender porque se presiona a algúen para que acade unha responsabilidade e logo se lle "fai a cama" deste xeito. I é que nesto da POLITICA son un pardillo.

As odiosas comparacions...

Nestas datas tamén o SERGAS chegou a un acordo de carreira profesional. Na nota informativa (.PDF 68Kb.) e a falla de mellor opinión o acordo mostra certas cousas mellores que o do SACyL.

Deixando de lado as cantidades, que para o 2010 serán un 8% mais que no SACyL, o mais positivo semella que no proceso extraordinario (si, tamén hai un proceso extraordinario) computan os servizos prestados tanto coma fixo e coma temporal ainda que a carreira profesional é só para o persoal con praza en propiedade. Este computo dos servizos como temporal manterase de xeito ponderado no acceso ordinario para o persoal que actualmente é temporal e que acceda á condición de fixo.

Segue a existir unha 'barreira' marcada non pola realización de avaliacions; precisas ,coido eu, para separar "polvo de palla". Senón polos items desta que quedan pendentes do seu desenrolo... En particular a mín preocúpame o punto: "- compromiso coa organización (coordinación e supervisión, dirección, actividades de formación especializada…)" que segue a semellar un peche ou 'marxe de manobra' demasiado descarado.

Por certo o punto de avaliación "- nivel de cumprimento de obrigas básicas en materia (con carácter xeral) de documentación sanitaria" semellame orixinal, obxectivo e doadamente comprobable.

Ó cabo, agardo polos vosos silencios.

Desinchando o globo

Non vos nego que cando lein os carteis que anunciaban o acortdo de carreira profesional no SACYL me semellou un bó acordo para os traballadores (que non para a administración) cunha cantidade de cartos por nivel aceptable e cun proceso extraordinario que daba opción a entrar ata o 3º grao; carreira irreversible e para todos. Sorprendínme a min mesmo facendo "contas da leiteira" co que eses cartos significarían sen agardar a lelo "negro sobre blanco" i en BOCYL.

Agora que tiven ocasión de ler o documento completo asinado polas centrais sindicais podo asegurar que a administración xogou ben as súas cartas; cos 'lobos' da reversibilidade e de só recoñecerlle a carreira ó persoal sanitario conqueriu unha carreira "blindada" na que os representantes sociais só atenderon a poder "vender fume" e non á realidade obxectiva de cantas persoas poden acceder REALMENTE ós niveis 2, 3 e 4 da carreira...

A falla da publicación no Boletín Oficial vexo que os grandes beneficiados son os titulados sanitarios de FP e o persoal da xestión e administración que conquire "montarse no carro" ainda que cos mesmos condicionantes arriba sinalados.

Explícome: Nas áreas de valoración para o acceso ós diferentes graos (Asistencia, Docencia, Gestión clínica e Investigación) valoranse cousas dificilmente demostrables e/ou conqueribles sen o apoio EXPLICITO da dirección-mandos intermedios do centro de traballo. No apartado Asistencia; téñense en conta as relacions interprofesionais e o traballo en equipa. Soar soa ben, mais ¿Como se valora iso obxectivamente?. Mais grave é o tema da "Gestión Clinica" que valora o exercicio de cargos de responsabilidade (supervisión, dirección) e o formar parte de comités ou proxectos; todos sabemos que os cargos de responsabilidade o son 'de confianza'... e o de formaren parte das comisions...pois que vai a "haber ondonadas de ostias" para formaren parte das comisións que se designen por elección dos traballadores. No canto do apartado de investigación gostaríame sinalar que se valoran as publicacions insinuando certa gradación entre as feitas en revistas indexadas ou non (ata eiquí todo normal) e polo "factor de impacto" elemento sobre o que existe bastante polémica pois xa sabemos como 'as gastan' as editoriais á hora de aceptaren artigos que citen publicacions de outros grupos editoriais e a endogamia que se está a producir. Por outra banda; a valoración de comunicacions a congresos ven insinuada moi lenemente e moito me temo que valgan mais certos congresos autonómicos de escaso mérito científico no canto que outros.

No que respecta ó como é ó prometido procedemento extraordinario (¿que terá este inicio de século que todo son "procesos extraordinarios"? :a OPE, as especialidades, A carreira profesional...) En Primeiro lugar vexo certa confusión entre a "norma que regule a carreria profesional", " o seu desenrolo regulamentario" i o acordo tal e como o lein. Semella que ata o 2008 a carreira profesional ordinaria vai a estar 'conxelada' e que o acceso ós graos 1, 2 e 3 se fará gradualmente... Para ese acceso existe certa confusión; mentres os carteis "TRIUNFALISTAS" de certos sindicatos daban a entender que ese acceso era para todos sen distinción do tipo de vinculo o acordo que lein deixa claro que a carreira profesional é só para persoal fixo e que os periódos computabeis para a mesma son dende o momento de toma de posesión da praza en propiedade; mais ¿entón porqué SI se vai a aplicar ós afectados pola OPEx? e ¿porqué para o cómputo de méritos nas áreas a avaliar SI contan os acadados tendo nomeamento temporal (contratado ou vacante)?. A enorme diferencia de anos de vinculo en propiedade entre o esixido para o nivel 1 (>7 anos) e o nivel 2 (>15 anos) deixa fora de toda dúbida que a 'xogada' da administración non era tanto a reversibilidade como a limitación do acceso ós graos pois xustamente a partires dese 2º grao é cando se requiren méritos de "Gestión Clinica" que, como xa indiquei, non semellan acadables sen COLABORACIÓN.

Como todo esto é bastánte longo i está escrito "en arameo" pois supoño que non terei comentários mais... eiquí queda o que eu opino.

Lóxica agora

Tras meses de "situación límite" que teñen provocado xestos 'politicamente incorrectos' de demisión o certo é que a lóxica se fai ver (algo) e a administración sanitária se escomenza a comportar como a empresa que dí ser.

Nesta nova lemos como se implementa a medida "salvavidas" de traer especialistas de Argentina e México; non é unha novidade en sí mesma (e mais no HCV) mais si semella que algunha cousa ten trocado no xeito de facelo. A mesma nova relata algo mais interesante; que o SERGAS vai a implantar unha verdadeira carreira profesional ainda que só en certas especialidades. A afirmación de que

"El Servicio Galego de Saúde (Sergas) aplicará medidas de “discriminación positiva" a favor de los hospitales comarcales para solucionar la falta de especialistas" e "El Sergas estableció que los hospitales provinciales no podrán contratar profesionales de las citadas especialidades si hay plazas vacantes en los comarcales. Además, los especialistas de estas áreas deberán pasar por uno de estos últimos centros hospitalarios para acceder a una plaza fija de la administración sanitaria"

É o mais semellante a unha carreira profesional que teño ouvido. Agora a ver como o implementan 'blanco sobre negro' no DOGA e, sobor de todo, a ver como pasan este 'trágala' os xefes de servizo dos centros galegos que forman MIR's e os Sindicatos (en especial os de clase); é de desexar que se estableza un "diálogo de argumentos" para dar cunha solución a este problema.

Falando de solución; das medidas presentadas pola consellería outra delas

los contratos que se les ofrecen ahora serán casi fijos

ven a da-la razón a os que reclamaban un trato laboral acorde co que acontecía a nivel oferta-demanda. Das outras solucions posibles: Complementos económicos, Equipas móbiles (usando a cláusula de movilidade do estatuto marco), Beneficios socio-laborais (mais libranzas para vacacions e/ou formación)... non se dí ren, pero seguro que están na lista de "planos 'B'".

Central de compras

Outra das medidas de 'lóxica de mercado' coa que ten xogado escasamente administración sanitária é a de implementar centrais de compras; trátase, sen dúbida, de unha das modas no SNS e como toda moda ten o risco de fracasaren por execeso.
O certo é que realiza-lo volume de compra de tódolo servizo de saude por un único centro pode ter importántes vantaxes a nivel de prezos e de servizo dos proveedores mais hai que ter en conta moitas cousas: Alguns dos Items cos que tratamos teñen que estar adaptados á aparataxe dos centros non á dos proveedores (esas bombas "prestadas" para que se lle merquen as equipas a prezos +/- escandalosos) o que pode levar a ter que mercar e trocar moita pequena aparataxe; Outros tipos de productos, en especial os medicamentos plantexan o gravísimo problema da "liberdade de prescripción" que si ben en alguns centros se vai solventando co recurso ó emprego da prescripción de principios activos non deixa de estar exento de polémica. Agora entrarán en xogo os farmaceuticos que reclamarán tamén esa liberdade para eles. Mais, a administración debe de coidarse de non cargarse cos custos de almacenaxe e distribución dos stoks que vaia mercando, de outro xeito a rebaixa conquerida no prezo se verá diluida nestes novos gastos. Gústame a idea de facer esto paulatinamente; non está na información pública o cronograma do proxecto mais supoño que a fase de estudo dos catálogos, stoks etc. terá que estar caseque rematada e que a decisión política no canto dos mecanismos de implementación das compras tamén estará tomada.
É de supor que eses mecanismos contarán coa axuda dunha axencia de evaluación das tecnoloxías sanitárias (tamén a estatal AETS) e que se apoiará nos informes da AEMPS.

Para rematar non quero deixar pasar unha nova que ten dous feitos relevantes; por unha banda por primeira vez vexo á OCENF "tirarlle das orellas" a un cargo dun goberno do PP, por outra, a 'vitima' deste tiron de orellas pode por un kisko. Hai que ser hipócritas para falar de contratar enfermeir@s no extranxeiro mentres @s que estamos a formar deben marchar non xa para ter un traballo fixo, senon simplemente para traballar.

O anuncio do fracaso

A nova xurdiu onte á tarde (con errata de traductor incluida); chuzeina mais non podo (debo) deixala pasar sen mais tras tanto tempo e traballo tentando facer que se cumplise a teoría de algo que podía ser positivo para a sociedade e foi terxiversado e malempregado para facer política e outras escuras manobras.

A conselleira de Sanidade da Xunta de galiza anunciou a integración das fundacions sanitarias (só as que xestionan hospitais ou todas?) no sistema administrativo nunha conferéncia organizada en Madrid (curioso á meca actual da neoxestión) pola consultora PricewaterhouseCoopers.

O modélico modelo introducido (como ben lembra LaVoz) por Romay e Feijoo (deste nin pio) en 1993 e cuestionado polo tribunal de contas de Galicia en diversas ocasions toca retirada mais ben por compromiso político que por semellar peor (na atención sanitaria ou na 'rendabilidade' dos centros) de feito as críticas dende o P$&€ son mais ben escasas cecais tendo en conta que o mesmo modelo funciona no SAS e ten 40 anos de experiencias no ICS (a Xarxa de utilización pública).

O proceso de integración ven da anterior xunta que asinou un documento coas centrais para negocia-lo paso dos traballadores ó rexime estatutario i é neste aspecto onde se presenta ó único atranco pois o SERGAS pretende que o tempo traballado "no sería contabilizado, ni a nivel curricular ni como antigüedad" o cal, dende o meu punto de vista é incongruente pois o tempo traballado nas fundacions XA é recoñecido para a antiguidade no SNS e esas resolucions non se poden botar atras (¿ou si?). Eu coido que o que trata o SERGAS é pagar eses trienios (dende 1993 xa van 4) a "prezo SERGAS" e non ó 7% do soldo base que marcaba a lexislación baixo a que naceron os contratos de traballo de eses centros. Esta xa foi a pedra de toque do convenio único das fundacions (hai 3 ou 4 anos) que se resolveu cun sistema mixto; conxelando a antiguidade dos traballadores que cobraban por riba da antiguidade do SERGAS até que este chegara a ese nivel. Polo tanto a preocupación pola carreira profesional ainda que non vanal non debe se-lo principal obxecto de atención dos afectados.

Cluster que non Custer

I é que hai moita diferencia entre estar rodeado polos indios no pequeno corno ou aborda-los retos do futuro con sentidiño.

Non vexo con malos ollos a anunciada iniciativa da consellería de sanidade de crear clúster de saúde que:

estará formado polo conxunto de organismos, empresas e institucións que inflúen na saúde dos cidadáns, organismos oficiais, hospitais, centros de saúde, farmacias, centros académicos, empresas de equipamento sanitario, laboratorios farmacéuticos, sociedades científicas, asociacións de pacientes, etcétera

Non tiña eu dúbida de que polo medio andaría o "eterno conselleiro 'in pectore'" (será por onde se sitúa o corazón?) Alfonso Castro Beiras desta volta ó traveso -como non- dunha fundación: A fundación Bamberg formada polos "sectores da industria":

* Empresas de electromedicina y tecnologías sanitarias
* Fabricantes de hardware y productos de software de salud
* Compañías Farmacéuticas y de productos sanitarios
* Empresas de biotecnología y farmacogenómica
* Industria Alimentaria

Como son un ignorante mais algo precavido non vou caer na doada tentación de sinalar isto como un "quitacuartos"; mais ben vexo unha oportunidade de conquerir melloras en certos aspectos da saude e a sanidade (que van unidas, mais non son o mesmo) coa colaboración entre a industria, a administración, os usuarios (os grandes escondidos) e os proveedores privados.

Mais non quero deixar de sinalar que onde existe unha forte oportunidade de mellora na xestión dos custes e onde está a administración "rodeada polos indios" é no tema das compras... Sego sin entender porqué non se crea unha central de compras para ser mais fortes á hora de negociar prezos, prazos, calidade e garantías; as ameazas de curta-lo subministro por falla de pago son un medio mais de 'toca-los puntos sensibles' para manter o estado actual das cousas. Si os consumidores en xeral xa saben como facelo, ¿a qué agarda a administración?.

outra de Territorio enfermeiro

A novas como esta me refiro eu cando comento que a administración (influida-conformada-dominada por xente que ve na enfermería un perigo para os seus intereses mais ca unha oportunidade de ofretar servizos de calidade a custos razoables) non cree no valor engadido da multidisciplinariedade na atención sanitaria.

Presenza e cartos

A do outro día foi unha toma de posesión con moito apoio si señor; veu 'a patroa' escoltada polo director xeral de asistencia sanitaria e a plana maior de Ourense e dixose varias veces: "Nin a consellería nin o Sergas deixarán o Barco á súa vontade(...)estamos absolutamente comprometidos co Hospital de Valdeorras, o estabamos xa, pero a miña presenza aquí ven a deixar isto claro". Tamén se dixo que se están a estudar: "medidas excepcionais que poderían implicar modificacións mesmo lexislativas".

Ó conto: que non trouxeron anestesista nin cardiologo baixo o brazo e que están a pensar unha solución que non un parche. ¿Significará o de reforma lexislativa algo referente á carreira profesional?, ¿decataranse de que é a oferta laboral e retributiva o que alonxa ou atrae xente ós centros?; ainda teremos que seguir agardando.

Os cartos.

Se no comentario do outro día sobor da futura lei de autonomía persoal... xa deixei caer as miñas dúbidas sobor do financiamento do SND que se creará con esa lei; agora, as voces mais autorizadas confirman a miña impresión.

Entre elas a de VicenÇ Navarro que fala dunha clara subestimación cun dato esclarecedor: a porcentaxe de persoas maiores que recibe atención domiciliaria en España é do 1,6% cando en europa a media é do 16%.

Como o artigo é de Diario Medico só podo enlaza-lo resumo mais, si sondes do gremio, vos recomendo o rexistro (gratuito) que sempre hai algun artigo que paga a pena ler.

E agora?

Poden pasar dúas cousas básicamente. UN) Que siga a cousa igual co que as promesas de apoio ó novo xerente se verán imcumplidad. DOUS) Que aparezan 1,2,3··· anestesistas para o HCV co que a mensaxe (···?) será a que fora mais; ¿porqué tanta presión para coller o cargo?. Habería que focaliza-lo tema dende a exclusiva óptica da política (municipal/comarcal de ahi a aparición de "Alfred" o outro día) e non da sanidade.
Pensando nos ususarios e no resto do persoal do centro a opción dous é a que mais me gusta porqué ¿pódese entender un Hospital 'civil' sen ciruxía programada?.

Segue "a festa"

Ben, para cando leades esto xa estará na prensa.

O mais importánte e triste; a suspensión da ciruxía programada no HCV vai a continuar.

A política ten entrado de cheo e xa non son capaz de discernir moi ben o que son 'motivos persoais' o qué oportunismo politico e o que é "gañancia de peixeiro"...

Onte o director provincial do SERGAS veu 'escoltado' polo alcalde de O barco (que lembranzas me trae esto) para dicirnos o que xa se sabía. Non hai anestesistas dispoñibles para o HCV, polo de agora.

Pode ser certo que o xerente tivese presentado a súa renúncia hai un mes ou unha semana porque xa tiñan o recambio na recamara mais elo non fai mais creible o 'motivo profundo' desa demisión sobor de todo tendo en conta que a fai o director médico ó mesmo tempo e ningún dos dous son dos que fuxen diante dos problemas. Ademais, nomear como xerente a unha persoa vinculada directamente do PSOE berciano pode ser entendido de moi diversos xeitos.

Oportunistas sen fronteiras (tal é o nome que 'torito' lle dá ó PPdG) non deixou escapar semellante oportunidade de facer da súa capa un saio e, dempois de 16 anos sen tomar mais ca medidas externalizadoras, falar de fallos de xestión. O fai ademais por boca de Miguel Santalices coñecedor de 1º man das carencias e dificultades do HCV mercede ós moitos 'favores' que ten pendentes alí.

Supoño que dado o tono do debate no parlamento e a cercanía das eleccions municipais a presencia de Alfredo (alcalde de O Barco) está explicada como parte dunha demostración de que "se fai o que se pode" para por solucions e non parches. Eu só desexo que isto me permita ver algo mais ó amigo que fai a cobertura dese buraco cando o "brunout" ameaza.