Google+

Aprendiendo a ser "former"

Cada nueva faceta en nuestras interacciones sociales o laborales requiere, cuando menos, expresiones diferentes de las habilidades que pudiésemos tener o simplemente adquirir y entrenar algunas nuevas... cuando publique esta entrada ya habrán pasado unos días desde mi abandono del "lado oscuro" y seguramente aún continúe con la sensación extraña de aturdimiento, como cuando me caigo en la bici.


Recuerdo que cuando acepté embarcarme en eso la gente me daba la enhorabuena y yo respondía "Eso a la vuelta, ahora deséame suerte" y es una norma que he seguido empleando cada vez que alguien aceptaba la responsabilidad de entrar en esa zona desconocida añadiéndole mi disposición a apoyarle en lo que hubiese menester y capacidad.

Sería hora de balance sino fuese porque creo que el balance lo debe hacer la gente que me aguantó estos 3 años y medio; por mi parte lo doy por bueno si alguien cree que compartí con él algo que le resultase útil para ayudar a las personas a las que atendemos.

Durante los próximos días seguro que estaré disfrutando de mi aprendizaje en todo lo que el quirófano ha cambiado durante este tiempo y seguro que los contrastes "realidad nivel 0"  y "visión nivel 1" me llamarán la atención, sólo es una pequeña parte de esa oscuridad que intentaré ir transmitiendo mediante la etiqueta que acompaña a esta entrada.

Toca aprender a ser "former" que no "ex" cosa que en mi vocabulario dejé a las relaciones sentimentales hace ya más de 20 años... no sé si otros "former" me podrán dar algunas claves de su experiencia para no acabar siendo un "Homer" ladrador y que también todo ese aprendizaje lo pueda compartir pues no me cabe duda que hay mucha gente inteligente y capaz que puede lograr cosas desde una responsabilidad así...


No suelo insertar vídeos, pero ayer cantando esta canción...

3 comentarios:

  1. Querido Salva, has tomado una decisión y bien tomada está. Estuviste en el lado oscuro trabajando con el corazón en la mano (como siempre haces las cosas)y ahora vas a seguir trabajando de la misma manera, pero desde otra perspectiva, con lo cual no eres un former... eres continuidad.
    El sistema es imperfecto, el sistema es cruel y no tiene en cuenta nuestros afectos (creo que ni siquiera tiene en cuanta nuestras capacidades), por eso creo que has hecho bien. Va a haber quien te eche de menos y va a haber quien se alegre de tenerte (de nuevo) al lado... en la trinchera.
    Enhorabuena Salva, tienes nuevos retos por delante, nuevos incentivos, nuevas posibilidades de proyectos (una wiki como la vasca?). Aire fresco... que bien!!!!
    Un beso
    Azu

    ResponderEliminar
  2. Yo he pasado de la gestión a la enfermereia base en varias ocasiones.
    Nunca me he arrepentido.
    Sólo una vez me sentí mal, muy mal y no tuve todo el apoyo de mis superiores pero en cambio si tenia el de mis compañer@s.
    Soy feliz como gestora y como enfermera, intento llevar contenta e irme satisfecha esté dónde esté.

    Mas trabajo sin duda de gestora, horas y horas y más horas, pero no me ha importado nunca.
    En alguna ocasión me he preguntado que porqué no pasan todas y todos por el "lado oscuro" que tu llamas, creo que sería bueno saber qué sucede ahí. Y algunos compañeros se responderian a sus comentarios (a esos comentarios que hacen por desconocimiento del trabajo de un responsable enfermero).
    Ahora, y cada día lo tengo más claro, pienso que en la gestión deben estar los más cualificados en ese campo, al igual que en la investigación. Los mejores liderando personas y conocimiento.

    La última pregunta ¿alguién te ha dicho de tus superiores o de tus compañeros GRACIAS?
    Será que soy muy sentimental , pero ese detalle lo hecho de menos.

    Qué seas feliz en tu nuevo nuevo desempeño. Ahora, eso si, tendrás más tiempo, seguro que la red enfermera te lo agradecerá.

    ResponderEliminar
  3. Rosa... pues si los otros miembros del equipo lejos de reprocharme la "espantada" me han dado las gracias.. y en los controles en los que he estado desde que volví a mi puesto (visitando pacientes y recogiendo datos...) también he recibido muestras de afecto.

    Yo sigo dispuesto a ayudar a mis compañeras, pero no a estrellarme contra molinos.

    ResponderEliminar

Normas de Publicación de Comentarios:

1.-Non se aceptarán comentarios que non teñan relación coa temática tratada neste blogue e o artigo en cuestión. Para comentarios de índole xeral empregar outras canles.
2.-Prefírense os comentarios asinados ainda que se permiten os anónimos. A educación e o respeto son imprescindibles porén a confrontación argumental que poida existir. Non se publicarán descualificacions ou insultos aínda que o autor se identifique.
3.-Si o teu comentario non se publica ó cabo de 48 horas podes porte en contacto polas vías alternativas; asemade si sufres atrancos técnicos.

Gracias pola túa aportación
Gracias por tu aportación
thanks for your input