Google+

DESTELLOS

nº 1

Nestes días de verán as tardes só piden piscina, sombra e lectura aínda así non me resisto a deixarvos algún comentario do que vou lendo.

É o caso da reedición conmemorativa que se fixo do libro “notes on nursing” de Florence Nightingale prologada por varios líderes da enfermería do momento; entre os que está Madeleine Leininger unha das voceiras do movemento transcultural que fai un recoñecemento crítico das contribucións e dos erros do discurso de Nightingale respecto da profesión de coidar.

Na súa disertación das semellanzas e diferencias entre o que Nightingale postulaba e o que ela mesma, con bastante pouca modestia, propón se atopa esta perla:

“Hoxe o coidado humano converteuse no centro do coñecemento e a práctica enfermeira, baseado na explicación dos significados profundos, patróns e interpretacións das perspectivas do cliente e da enfermeira.
É mais, algunhas enfermeiras profesionais liberáronse do pesado enfoque nos síntomas médicos, enfermidades e formas de tratamento para centrarse en descubrir e entende-la natureza, os significados e as experiencias vitais relacionadas co coidado humano”.

¿Que valor atopo nesta afirmación?. Mirade; neste intre a transculturalidade non hai que percurala viaxando por lonxanos destinos, a diversidade cultural da poboación no noso entorno ten aumentado por mor da inmigración e do retorno de emigrantes e se incrementará co paso dos anos pois a pirámide de idades dos inmigrantes é moi diferente á da nosa poboación e, posiblemente, co paso do tempo a actual porcentaxe do 15% se transforme nun 33% ou mais. Engádese pois este condicionante á xa coñecida mais mal afrontada catástrofe demográfica da dependencia á que temos que facer fronte como profesión.
Así pois temos que incorporar ó traballo diario o ‘plano transcultural’ para evitarmos facer valoracións a priori do que é normal e para evitar xulgar negativamente actitudes e conductas que son froito de plantexamentos culturais diferentes que debemos respectar malia a que nos resulten chocantes; no que referente ós efectos destes costumes sobre a saúde hai que sinalar que o traballo dos profesionais sanitarios no campo da educación para a saúde atopa na trasculturalidade un reto de grandes proporcións que precisa de moita constancia e imaxinación.

Cando a tecnoloxía incrementa o risco

É de sobra coñecido por tod@s que unha das principais frontes na 'guerra' pola seguridade do doente é o tema da administración de medicamentos. Dende hai anos a industria(farmaceutica, informática e de servizos) e os profesionais percuramos solucions que brinden garantías sobre o cumprimento de "os 5 correctos" sen menoscabo do tempo empregado nesta tarefa cotián mais fraxil.

Algunha das solucions como a unidose se mostraron, incluso, como moi eficientes e de grande axuda na reorganización dos espazos que se adicaban ó almacenamento e preparación de fármacos. Coa chegada da informatica e os lectores ópticos se implantaron sistemas que ian encamiñados a garantir de xeito "definitivo" a correcta dispensación e administración dos medicamentos. Agora sabemos que non é así e non só iso senon que recentemente se ven de publicar un estudo que mostra os graves defectos e a sobrecarga de traballo que os sistemas de verificación con código de barras supoñen para a enfermería e como isto incrementa o risco de erros na administración de medicamentos e provoca retrasos alí onde se querían conquerir aforros en tempo de traballo.

O estudo, bastante detallado, é accesible de balde (.PDF en inglés) e sinala novamente á falla de estudos SERIOS e ben plantexados de avaliación das tecnoloxías antes da súa implantación, estou a falar de estudos-piloto que incidan non só nos parámetros econométricos do asunto en cuestión senon nos aspectos de carga de traballo, curva da adpatación e, sobor de todo, aspectos de seguridade para o doente.

Precisamos mais coñecementos de como realizar estas avaliacions ou, mellor dito, que estes coñecimentos saian dos despachos e cheguen a pé de campo para que sexan os profesionais que van aplica-la tecnoloxía os que fagan as avalicions rigurosas e ben fundamentadas e non só avaliacions 'a priori' senon avaliacions a medio e longo prazo para coñece-los efectos da tecnoloxía implantada no traballo diario mais aló dos grandes parámetros.

Por exemplo, implántase unha tecnoloxía que reduce considerablemente o número de ligaduras que se fan nunha intervención co cal as intervencions son mais rápidas e a enfermerira instrumentista dispón de mais tempo de observación; ¿que fai con él?.

O punto de mira está no campo conductual e no eido dos comportamentos que minan a implantación dunha cultura de seguridade.

Desacordo escenificado

Onte non tiña azos para escribir, o pasamento dun compañeiro deixoume algo taciturno. ¿porqué lle pasan estas cousas a xente BOA?.

Cando nunha xuntanza todos coidan levar cartas "exclusivas" pasa que todos coñecen a mesma información e o resultado da xuntanza xa se dá por suposto.

Os facultativos negociaron ó final da súa folga un substancial incremento das cantidades a cobrar nos programas de autoconcerto e o sacyl cedeu pois decidiu saca-los cartos das outras categorías, en especial daquela cuios votos serven para que os facultativos acaden mais representatividade da que, numéricamente, lles corresponde.

Asi pois cando a nosa dirección nos ven a informar do que hai xa están tódalas contas botadas, salvo desesperación ningúen vai facer ese traballo a ese prezo porque non só non hai un aumento correlativo ó das outras partes implicadas no programa senon que, incluso, hai unha disminución do pagado por prestación.
Non considero a miña vida coma a porcentaxe da vida de ningúen así que non acepto premisas que, por outra banda, non veñen en diario oficial ningún salvo por deducción aritmética. O que se podería xustificar como unha tentativa de hipereficiencia (facer mais por menos) non o é si se ten en conta a montante total da prestación e dubido, e bastante, que contratando persoal para eses turnos se conquira eficiencia salvo que se faga a tempo parcial e só unha parte do persoal que, ata agora, realizaba xornada voluntaria para o autoconcerto.

Á volta do verán saberemos como avanza esta comedia.

Mas herramientas

Hoy haré un pequeño comentario sobre dos herramientas de reciente aparición provenientes de dos fuentes diferentes y con finalidades sin aparente relación, pero que constituyen una clara orientación en cada uno de sus campos.

El primero no por ya comentado es menos importante. Se trata de la publicación electrónica "El lenguaje del cuidado" (nº00 .PDF 1,2 MB) ; nacida del Observatorio de metodología enfermera es de acceso electrónico libre y difundirá el gran esfuerzo que se realiza para conceptualizar la tarea de cuidar. Definir los conceptos entorno a los cuales se mueve la actividad de la profesión dotará de marco al conocimiento científico que tantas y tantas enfermeras generan, adquieren y aplican. Los apartados; conceptualizaciones acerca del cuidado, educando sobre cuidado y axiomas del cuidado servirán para dotar de base tanto al trabajo diario de los clínicos como de aliciente a la investigación y aplicación de resultados.

La versión en castellano del GRADE es la aplicación lógica de la conciencia que parece haber adquirido el ministerio de sanidad sobre la gran potencialidad de difusión que tiene aquí y en toda américa latina y la avidez de los profesionales de salud por conocimientos, evidencias y recomendaciones fundamentados. GRADE es ahora un estandar en la formulación de recomendaciones de salud gracias a su independencia, rigor y enfoque más global y con una metodología más detallada.

Dos buenas fuentes de información para no pasar ocios@s el verano...

E cando semellaba que o tiñamos claro, veu a CIG...

E se descolgou con isto.

Pensei que era eu quen aparentaba non ter claro a orientación e os obxectivos do sistema sanitario público mais vexo que a complexidade do sector abraia ainda ós mais caracterizados do "públicamente público".

Podo entender que un sindicato reivindique a defensa dos postos de traballo, podo entender que a relación SERGAS-POVISA implique xa unha grande dependencia mais de ahí a deixar que esa relación condicione o futuro dun investimento que se acaba de decidir... vai o camiño do intelixible. Eu non vou dicir que a CIG está a reinvidicar a "integración" dos traballadores de POVISA no SERGAS mais sí semella actuar de axente dos accionistas da entidade.

A construcción do 4º hospital, o grande hospital de Galicia-sur, vai conlevar o reordenamento de tódolos servizos e prestacions sanitarias no seu entorno, o peche mais ca probable de camas de hospitalización de agudos públicas e concertadas nos actuais centros e o seu desprazamento ó novo hospital e a "reconversión" cara a centros de especialidades, centros de atención 'rápida' e (coido) camas de servizos socio-asistenciais ou conceptos similares e o papel da Policlinica de Vigo deberá trocar para que os cartos públicos que alí se empregan pasen a xerar outro tipo de rendemento.

Como competidor dentro do sector privado POVISA ten un "exceso de músculo" que pode facer que precise 'axustes' mais non vexo que teña que desaparecer totalmente e de xeito súpeto o concerto actual e pode que a sanidade pública precise da infraestructura de POVISA durante o tempo que dure o axeitamento do novo hospital e masi das actuais instalacions ós seus novos usos; iso daralle tempo ó comité de empresa e a 'parte social' a atopar solucions a ese axuste si é que é preciso.

Transforma-los coidados a pé de cama

A fundación Robert Wood Jhonson que se centra na mellora da sanidade e a saúde nos EEUU ven de publicar en liña o proxecto de "ferramentas para a transformación dos coidados ó pé de cama" que está a ser pilotado por 10 hospitais americanos.

Este proxecto distínguese de outras iniciativas de mellora da calidade por centrarse na implicación do "persoal de base" e mandos intermedios; as ideas de mellora proveñen do persoal que mais tempo pasa cos doente e as familias e non das direccions ou das unidades de calidade que deben asegurar que o programa conta con compromiso institucional e recursos para apoiar e manter estas innovacions.

Trátase logo dun traballo nos microsistemas e dende abaixo, todo un reto para un sistema estructurado orgánicamente e non de xeito funcional con atención en 4 dimensions:

Fiabilidad y seguridad
Mellora do entorno de traballo e percura da exelencia
Atención centrada no doente
Procesos con valor engadido

EDICIÓN 2/7/2017

Cecais é un pouco tarde pero gostaría completar esta entrada coa publicación dos resultados desta iniciativa porque o habitual é que esta clase de programas non publiquen os resultados polo menos no noso entorno.

Os resultados que se publican só se refiren á dimensión da mellora do entrono de traballo.

"Efecto da iniciativa transformación dos coidados a pe de cama nos entornos de traballo"
Vos traduzo o resumo.

ANTECEDENTES:

Diferentes iniciativas se veñen realizando nas organizacions sanitarias para mellora-la eficiencia, como transformando os coidados a pe de cama (TCAB). Nembargantes, hai importantes fallas na comprensión dos efectos do programa nos entornos de traballo dos equipos de saúde.

OBXECTIVO:

O obxectivo específico deste estudo é describilos achádegos sobre os efectos da iniciativa (TCAB) nos entornos de traballo dos equipos de saúde.

Médotodo:

Empregouse un diseño pretest - posttest neste estudo. A iniciativa TCAB implementouse no outono de 2010 nun hospital de Montreal, Canada. A mostra consistiu en traballadores santiarios de 4 unidades de coidados.

RESULTADOS:

Observouse unha mellora estatisticamente significativa na subescala específica de comunicación de información da variable medida de procesos de coidados, e topouse unha diferencia significativa na variable de apoio entre colegas, que foi mais alta no inicio que no postprograma. As diferencias na demanda psicolóxica, a latitude decisional e esforzo-reconpensa non foron significativas.

CONCLUSIONS:

A TCAB é unha intervención que permite ós equipos implementa-los trocos para mellora-los resultados para doentes e familias. Os esforzos en marcha deben de dirixirse a mellora-la comunicación entre tódolos membros do equipo e asegura-lo seu apoio.